#10#

O clarinete improvisa
un infinito en tres por catro
e a noite pesa máis que de costume.
- Sei de quen me falas,
pero xa non vive aquí.
O trombón mastiga nervioso
os mobles comestos pola couza
e a noite escorrega no bordo dun vaso.
- Sei de quen me falas, pero marchou
e só deixou tres bágoas nun anaco de papel.